به کمک موس نقشه را حرکت دهید و محل های دلخواه را بیابید
پارك جنگلی وكيل آباد نزديك ترين تفريحگاه و ييلاق عمومي مشهد است كه در فاصله هشت كيلومتري شمال غربي مشهد قرار
گرفته و بولوار عريض و بسيار زيباي وكيل آباد - ميدان آزادي را به پارك جنگلي وكيل آباد متصل مي نمايد .این مکان را حاج حسین آقای ملک وقف عموم مردم نموده است .
قبل از انقلاب معروف ترین تفرجگاه مشهد بود.اطراف آن هیچ دیوار و حصار یا فنس و سیم خارداری نبود. هیچ ساختمان بلندی آنرا احاطه نکرده بود . عکس برداری از تمام نقاط و اطراف آن آزاد بود. بیشتر مشهدی هایی که آن زمان به این مکان رفته اند ، بهترین خاطرات خود را مربوط به حضور در آن جا می دانند.این مکان الهام بخش بسیاری از هنرمندان بوده است . صدها نقاش معروف از محیط بکر و طبیعی آن تابلو های زیبایی را خلق نموده اند ، صدها عکاس مناظر آنرا به جهانیان عرضه کرده اند، شعرای زیادی در مورد آن یا تحت تأثیر آن شعر های زیبایی سرودند، چه داستانها و قصه هایی که نامی و یادی از وکیل آباد داشت. همه و همه رفتند، آنروز های پر از جذبه فقط در خاطره ها ماند ، و ندانسته یا دانسته آن به سر وکیل آباد آمد که نمی بایست می آمد. به ظاهر مرمت گردید و در باطن ناشیانه به اکوسیستم محیط آنجا زیان وارد شد.
اکنون دیر زمانی است که بجای توسعه و گسترش مکان های گردشگری ، بعضی از مراکز و ارگانهای دولتی در دخل و تصرف اینگونه مکانها ، مسابقه گذاشته اند. همان گونه که در یکی ازعکس ها مشاهده می فرمایید دور تا دور اینگونه مکان ها به اشغال ساختمانها و بنا های این عزیزان در آمده است. بخاطر ناخوشایند بودن اینگونه عکسها ترجیح دادم عکس های گردشگر پسندتر را انتخاب کنم. متولیان و مردم می توانند با بازدید از محل به صورت واقعی تر در متن کار قرار بگیرند. تمام منظره های طبیعی پارک به ساختمانها و مقر این عزیزان ختم می شود. اگر برنامه ، طرح و مدیریت صحیح و کار آمدی در اینگونه مراکز و ارگانها حاکم نباشد، ناخواسته و ندانسته عملکردشان برخلاف مصالح ملی سوق پیدا می کند. اگر از نیروهایی که برای مردم عزیز هستند اینگونه رفتار نا آگاهانه ای سر بزند ، مردم اعتمادشان را به آنها از دست خواهند داد، و این بزرگترین ضربه به پیکره ی امنیت ملی خواهد بود. ما باید با برنامه ریزی های کارشناسی شده و مرارت های فراوان برای اجرای برنامه های مفید، دوستی مان را به مردم را ثابت کنیم بعد بگوییم ما با هم برادریم.
به عنوان یک مثال اگر محیط گردشگری با محیط نظامی تداخل یا مجاورت پیدا کند، دیگر ویژگی های آن محیط تحت هیچ شرایطی مناسب گردشگری نخواهد بود و هر گونه مشکلی که در گیرو دار کارها و فعالیتهای مجاورین این فضا پیش بیاید، ناراحتی گردشگر را در پی خواهد داشت. متولیان وظیفه دارند امنیت ، بهداشت و آسایش جسمی، و روحی و روانی گردشگر را تأمین نمایند. بدیهی است که بسیاری از سازمانها از جمله سازمان حفظ محیط زیست، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ، اداره حفاظت مراتع ، شورای شهر ،شهرداری ها و... در این موارد کوتاهی نموده اند.ما ز یاران چشم یاری داشتیم. با توجه به وضعیت بحرانی آلودگی هوا در مشهد و کمبود سرانه فضای سبز در ایران ، به ویژه کلان شهر هایی مانند مشهد، جا داشت که فضای محیط های گردشگری از جمله وکیل آباد ، به صورت کارشناسی شده ، ده ها برابر گسترش یابند. حال آنکه ما شاهدیم با دخل و تصرف در مراتع و محیط هایی که که تنها تنفس گاه های شهر هستند، وظعیت شهر و تفرجگاه های آن بسیار بحرانی گردیده است.
محیط های گردشگری حیاط خلوت هیچ مرکز دولتی یا غیر دولتی، نیست و نباید باشد. دیر یا زود متفکرین اجتماع و سپس دیگر افراد در می یابند چه بلایی به سر منابع و منافع ملی آنها آمده و آنگاه گله خواهند نمود که چرا در حق آنها کارهایی ناروا، انجام شده است. فرزندان همه ی ما ،فرزندان همین آب و خاک هستند . برای آنها ،کارآیی ، صداقت و نگرشهای مثبت انسان دوستانه را به ارث بگذاریم نه نادیده گرفتن حق قانونی مردم را. دیر یا زود ما خواهیم رفت و نسلی دیگر جای ما را خواهد گرفت، با آینده نگری و تلاش سازنده ، زمین سبز تر و صلح آمیز تری را به آنها هدیه کنیم. ما وارث منحصر بفرد موهبتهای زمین نیستیم، ما امانت دار این موهبتها هستیم و باید با دل و جان در حفظ و نگهداری آنها بکوشیم تا نسلهای آینده هم بتوانند از وجود آنها لذت ببرند.
اگر ارگان یا سازمان های مربوطه متخصصین لازم را ندارد می تواند با مشورت با مشاوران آگاه و دلسوز در راه پیشرفت و توسعه سبز و عاقلانه پسند گام بردارد.مدیریت صحیح و کلان نگر ایجاب می کند که با توجه به امکانات و تجهیزات فعلی بسیاری از مراکز دولتی، مکانهای جدید و غیر قابل استفاده را به مکانهای مفید برای خود و مردم تبدیل کنند، نه اینکه به روشهای مختلف، مکانهای متعلق به مردم را که افراد دیگری آنها را بوجود آورده اند یا جزء مراتع طبیعی می باشد ، تصرف نمایند. این کار با هیچ منطقی برازنده ی یک دولت مردمی نیست. در اکثر تفرجگاههایی مانند وکیل آباد به این روز در آمده، گردشگران احساس می کنند که در حال باز دید از محل های اشغال شده هستند و در نتیجه با استرس در هنگام گردشگری روبرویند ، لذا اینگونه مدیریتها و عملکردها ، در مردم اثر نامطلوبی دارد و بنیانهای مفید مردمی را دستخوش تزلزل می نماید. در آخر دود این آتشی که ندانسته ،افروخته شده به چشم تمام آحاد ملت آنهم بدون استثناء ، رفته و می رود. بر خلاف هزینه هایی که برای مرمت و باز سازی این محیط شده است ، هم به دلایلی که ذکر شد و هم به دلیل عدم هماهنگی مناسب با یک محیط طبیعی، انتظار یک محیط ملی گردشگری را بر آورده نمی کند. به عنوان مثال وقتی آبشار درود نیشابور را با سیمان به صورت مصنوعی باز سازی می کنند ،یعنی جاذبه طبیعی آن محیط را از بین برده اند.
در برخی نقاط پارک جنگلی وکیل آباد ، مأمورین محترم می گفتند عکاسی نکنید. لذا بازدیدی همراه با ترس و دلهره داشتیم. ما نیاز به پلیس ویژه ی گردشگری داریم تا راهکار های امنیت و آرامش گردشگر فراهم شود، نه اینکه نیرویی را برای از بین بردن آزادی قانونی او بگماریم.در بازدید هایی که از چند کشور مختلف داشتم، با اینکه ما در آنجا بیگانه بودیم، درهیچ تفرجگاه و مکان های توریستی نه تنها مانع عکسبرداری نمی شدند بلکه تشویق و کمک به عکسبرداری از این مکان ها را از اصول توسعه خود می دانستند. در کنار هیچ یک از مکان های تفریحی ساختمان ارتشی ، نظامی و مخابراتی سر به فلک نکشیده بود.آنها برای بازدید کننده ها احترم بسیار زیادی قائل هستند. چون می دانند رضایت هر گردشگر حدود سی گردشگر دیگر را جذب می کند و نارضایتی هر گردشگر یعنی از دست دادن بیش از هفتاد گردشگر دیگر. بدیهی است که این نیز به معنی از دست دادن هزاران شغل و میلیونها دلار درآمد و پی آمد های بسیار نا گوار دیگری می باشد.
گردشگر یعنی پرچم دار صلح ، آزادی ، دوستی و امنیت. به هر میزان که ما گردشگر خارجی یا داخلی را از دست بدهیم ، چندین برابر آن، مشکلات ناشی از این پی آمد خود را نشان خواهند داد. چه بسا بسیاری از مشکل هایی که پیش می آید و به ظاهر به موضوع مورد بحث ما ، ربط نداشته باشد ولی اگر مشکل را واکاوی نماییم خواهیم دید در آن مورد هم تأثیر داشته است. به عنوان یک نمونه ساده مرگ ناشی از بیماریهای قلبی در ایران رتبه دوم مرگ و میر را دارد. یکی از بهترین و ارزانتری راه های کاهش آن ، تشویق مردم به پیاده رویهای سریع در تفرجگاه ها است. تا هم استرس آنها کاهش یابد و هم کارآیی قلب افزایش یابد. با گسترش فرهنگ و امکانات گردشگری داخلی بویژه محلی، می توان روحیه ی سازشگری در خانواده ها را افزایش داد و از آمار وحشتناک طلاق در کشورمان کاست. ایران مقام چهارم طلاق را در بین کل کشور های جهان دارد ، این آمار ها نشان دهنده ی ضعف مدیریت و برنامه ریزی در چنین کشورهایی است.
متأسفانه ما هنوز در سخن ها و همایشهای مدیران کشور صحبت توسعه پایدار را می شنویم. در صورتیکه چندی است با توجه به نقطه ضعف هایی که این ایده داشت،در محافل پیشرفته ی و مهم جهان ، توسعه سبز مبنی بر تحقیق ها و مطالعات بسیار کارشناسی شده، مطرح و پی گیری می شود. چون در ایران دراین زمینه تا کنون من هیچ مقاله ای را نتوانستم پیدا کنم ، ضمن نگاهی به تاریخچه توسعه ی پایدار، توجه شما را به قسمتهایی از مفاد توسعه سبز که در نشستی در سال جاری (2007) در تورنتوی کانادا مطرح گردید ، جلب می کنم. در این نشست توسط متخصصین مختلف ، ریز راهکارهای استاندارد شده برای رسیدن به توسعه سبز ارائه گردید . علاقه مندان برای دستیابی به کل مطالب این نشست می توانند عنوان
The Toronto Green Development standard
را در ماشین های جستوی اینتر نتی نوشته و به راحتی آنرا بدست آورند.
پس از بحران نفتی در سال 1973 میلادی، همچنین گسترش کارخانه ها و مراکز صنعتی وافزایش آلاینده های محیط زیست، واژه ی توسعه پایدار شکل گرفت. بحث توسعه پایدار در ابتدا مربوط به دو موضوع مهم بود. اولی همان غیر قابل تجدید بودن منابع انرژی فسیلی و دومی آلودگی محیط زیست و کره ی زمین بود.به سرعت بحث توسعه پایدار ویژه گیهای خاص خود را پیدا نمود و زیر بنای توسه در دنیا قرار گرفت.ولی به تازگی در سالهای اخیر متفکران دیدند این بحث بسیار ائده آلی مطرحشده و عملاً در دنیای واقعی دست یابی کامل به آن غیر ممکن است. لذا به تازگی بحث توسه سبز بر پایه مصرف حد اقل انرژی، حفظ محیط زیست، نگهداری انرژی و مواهب محیط زیست برای نسلهای آینده ، برخورداری و استفاده از انرژی های تمیز و غیر فسیلی، و .... تدوین گردیده است.اکنون در تمام کشورهای پیشرو تمام طرح ها و برنامه ها از انرژی گرفته شده تا شهر سازی بر این اساس صورت می گیرد.
یکی از جدیدترین دستاوردها در تورنتو کانادا در ژانویه سال جاری 2007طی تدوین سیاست نامه ای نسبتاً کامل ،منتشر شد.در این توافق نامه استانداردهای کلیدی و پایه برای محیط شهری عبارتند از
1. بهتر کردن کیفیت هوا
2. کاهش گازهای گلخانه ای و اثرهای گرمایی کحیط شهری.
3. افزایش بازدهی انرژی.
4. افزایش کیفیت آب و بازدهی بیشتر آن.
5. کاهش زباله های جامد.
6. محافظت از جنگلها و حیات وحش محل سکونت.
هر یک از این موضوع ها در چارت های جداگانه به صورت بسیار کاربردی تو ضیح داده شده است. به عنوان نمونه در یکی از بخش های مربوط به کیفیت هوا آمده است که در ساختن بناها باید حد اقل پنجاه درصد فضای پشت بام را به فضای سبز چند محصولی اختصاص داد. این فضای سبز باید پانزده سانتیمتر عمق داشته باشد.بقیه فضای پشت بام را باید با مصالح محلی (که نیاز به صرف انرژی و هزینه حمل و نقل کمتر و در نتیجه حفظ منابع انرژی می گردد.) که دارای رنگ روشن هستند ، پوشانده شود. رنگ روشن برای بازتاب نور خورشید به منظور کاهش اثر زیان آور گلخانه ای در شهر ها می باشد. وقتی در کشوری مثل کانادا که سرآمد ایجاد و توسعه جنگلها و فضای سبز است و دارای بهترین سرانه فضای سبز نسبت به بسیاری از کشورها است اینگونه طرح و برنامه ریزی داشته باشند، ما باید چقدر تلاش کنیم؟ ما بجان جنگلها و مراتع و فضا های گردشگری افتاده ایم و در حال نابود کردن هستی خودمان می باشیم. اگر دیر بجنبیم وبه خود نیاییم هرگز نخواهیم توانست حتی گوشه ای از زیانهای وارده را جبران کنیم. بنا براین واجب و حیاتی است که با برنامه ریزی های مدبرانه و ایجاد فرهنگ توسعه سبز همگانی به آبادی کشور عزیزمان همت گماریم. باید دوراندیشی بیشتری داشت و میدان دید را از پیش پا به فضا های گسترده تر برد. اگر در آینده مجالی پیش آید در این موردها بیشتر خواهیم نوشت.
تا چند ماه پیش که اولین مقاله را در این مورد نوشتم ،راجع موضوع توسعه سبز در ایران حتی یک مقاله هم نوشته نشده بود، چه اینکه به خواهد کارها بر آن اساس برنامه ریزی و اجرا شود. ولی امیدوارم متفکران و مردم سخت کوش ما بهتر و بیشتر از من پیگیر این موارد حیاتی باشند و قوانین جدیدی را بر اساس توسعه سبز ،وضع نموده و به اجرا درآورند.
امید واریم با ياري شما خوانندگان گرامي و تمام مردم علاقه مند دنيا در ارائه و اجراي طرح هايي كه منجر به دنياي بهتر شود ، قدمي برداريم. دنيا از آن همه ما انسانهاست ودر خوب و بد آن همه سهيم هستيم.
انتقاد ها ی بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد که ترجیح می دهم در نشستهای مستقیم با مسئولین محترم در میان بگذارم. یک دلیل آن این است که نمی خواهم کسی برداشتی بر خلاف مصالح کشور و مردم داشته باشد. لذا پیشنهاد می کنم مسئولین محترمی که در عمل برای انجام طرح هایی که به سود کشور است، احساس وظیفه می نمایند ، امکان مشورت با مردم کاردان و علاقه مند را در دستور کار خود قرار دهند. تا بتوانیم از پتانسیل های موجود ، بجای تخریب ، در جهت سازندگی کشور استفاده کنیم.
برای دیدن عکسهای مربوط به این مقاله سایت زیر را ملاحظه نمایید.
گردشگری مشهد
http://mashhadtour.blogspot.com
با تشکر
محسن موسوی زاده
اگر عکس ها باز و دیده نشدند، یک راه دیده شدن عکس ها ی همراه متن ، استفاده از فیلتر شکن های مختلف است
کلیک نمایید. وارد وبگاه دیگری از نگارنده خواهید شد ، حال روی هر بخش که مورد نظر شماست کلیک نمایید ، تمام عکس ها ی آن قسمت را خواهید دید. گر در آن وبگاه روی عنوان
slide show
کلیک نمایید عکس ها را به صورت پویانمایی زیبایی مشاهده خواهید فرمود. پیشنهاد می کنم نخست مطالب و عکس های این وبلاگ را ببینید سپس هر جا لازم بود که عکس های آن متن ها را دوباره کاملتر ببینید به بخش آلبوم عکس ها بروید.
راه دیگر برای دیده شدن عکس ها همراه متن ها، استفاده از فیلتر شکن های مختلف است که آنرا روش مطلوبی نمی دانم ولی متاسفانه دولت با فیلتر های بسیار شدید و کور خود ، کاری می کند که مردم بناچار و برخلاف میل باطنی برای دیدن سایتهای مفید که محتوای غیر اخلاقی هم ندارند مجبور به استفاده از فیلتر شکن می شوند.وبگاه های اینجانب فیلتر نشده اند ولی دولت سرور های اصلی را به گونه ای فیلتر نموده که معمولا در هیچ وبگاه متعلق به بلاگ اسپات یا همان بلاگر معروف عکس ها دیده نشود.البته آی اس پی های ایران یا همان شرکت هایی که خدمات اینترنتی ارائه می دهند، از نظر فیلتر نمودن با هم متفاوت هستند. یک راه هم استفاده از خطوط وی پی ان vpn است .گردشگری مشهد
قبل از انقلاب معروف ترین تفرجگاه مشهد بود.اطراف آن هیچ دیوار و حصار یا فنس و سیم خارداری نبود. هیچ ساختمان بلندی آنرا احاطه نکرده بود . عکس برداری از تمام نقاط و اطراف آن آزاد بود. بیشتر مشهدی هایی که آن زمان به این مکان رفته اند ، بهترین خاطرات خود را مربوط به حضور در آن جا می دانند.این مکان الهام بخش بسیاری از هنرمندان بوده است . صدها نقاش معروف از محیط بکر و طبیعی آن تابلو های زیبایی را خلق نموده اند ، صدها عکاس مناظر آنرا به جهانیان عرضه کرده اند، شعرای زیادی در مورد آن یا تحت تأثیر آن شعر های زیبایی سرودند، چه داستانها و قصه هایی که نامی و یادی از وکیل آباد داشت. همه و همه رفتند، آنروز های پر از جذبه فقط در خاطره ها ماند ، و ندانسته یا دانسته آن به سر وکیل آباد آمد که نمی بایست می آمد. به ظاهر مرمت گردید و در باطن ناشیانه به اکوسیستم محیط آنجا زیان وارد شد.
اکنون دیر زمانی است که بجای توسعه و گسترش مکان های گردشگری ، بعضی از مراکز و ارگانهای دولتی در دخل و تصرف اینگونه مکانها ، مسابقه گذاشته اند. همان گونه که در یکی ازعکس ها مشاهده می فرمایید دور تا دور اینگونه مکان ها به اشغال ساختمانها و بنا های این عزیزان در آمده است. بخاطر ناخوشایند بودن اینگونه عکسها ترجیح دادم عکس های گردشگر پسندتر را انتخاب کنم. متولیان و مردم می توانند با بازدید از محل به صورت واقعی تر در متن کار قرار بگیرند. تمام منظره های طبیعی پارک به ساختمانها و مقر این عزیزان ختم می شود. اگر برنامه ، طرح و مدیریت صحیح و کار آمدی در اینگونه مراکز و ارگانها حاکم نباشد، ناخواسته و ندانسته عملکردشان برخلاف مصالح ملی سوق پیدا می کند. اگر از نیروهایی که برای مردم عزیز هستند اینگونه رفتار نا آگاهانه ای سر بزند ، مردم اعتمادشان را به آنها از دست خواهند داد، و این بزرگترین ضربه به پیکره ی امنیت ملی خواهد بود. ما باید با برنامه ریزی های کارشناسی شده و مرارت های فراوان برای اجرای برنامه های مفید، دوستی مان را به مردم را ثابت کنیم بعد بگوییم ما با هم برادریم.
به عنوان یک مثال اگر محیط گردشگری با محیط نظامی تداخل یا مجاورت پیدا کند، دیگر ویژگی های آن محیط تحت هیچ شرایطی مناسب گردشگری نخواهد بود و هر گونه مشکلی که در گیرو دار کارها و فعالیتهای مجاورین این فضا پیش بیاید، ناراحتی گردشگر را در پی خواهد داشت. متولیان وظیفه دارند امنیت ، بهداشت و آسایش جسمی، و روحی و روانی گردشگر را تأمین نمایند. بدیهی است که بسیاری از سازمانها از جمله سازمان حفظ محیط زیست، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ، اداره حفاظت مراتع ، شورای شهر ،شهرداری ها و... در این موارد کوتاهی نموده اند.ما ز یاران چشم یاری داشتیم. با توجه به وضعیت بحرانی آلودگی هوا در مشهد و کمبود سرانه فضای سبز در ایران ، به ویژه کلان شهر هایی مانند مشهد، جا داشت که فضای محیط های گردشگری از جمله وکیل آباد ، به صورت کارشناسی شده ، ده ها برابر گسترش یابند. حال آنکه ما شاهدیم با دخل و تصرف در مراتع و محیط هایی که که تنها تنفس گاه های شهر هستند، وظعیت شهر و تفرجگاه های آن بسیار بحرانی گردیده است.
محیط های گردشگری حیاط خلوت هیچ مرکز دولتی یا غیر دولتی، نیست و نباید باشد. دیر یا زود متفکرین اجتماع و سپس دیگر افراد در می یابند چه بلایی به سر منابع و منافع ملی آنها آمده و آنگاه گله خواهند نمود که چرا در حق آنها کارهایی ناروا، انجام شده است. فرزندان همه ی ما ،فرزندان همین آب و خاک هستند . برای آنها ،کارآیی ، صداقت و نگرشهای مثبت انسان دوستانه را به ارث بگذاریم نه نادیده گرفتن حق قانونی مردم را. دیر یا زود ما خواهیم رفت و نسلی دیگر جای ما را خواهد گرفت، با آینده نگری و تلاش سازنده ، زمین سبز تر و صلح آمیز تری را به آنها هدیه کنیم. ما وارث منحصر بفرد موهبتهای زمین نیستیم، ما امانت دار این موهبتها هستیم و باید با دل و جان در حفظ و نگهداری آنها بکوشیم تا نسلهای آینده هم بتوانند از وجود آنها لذت ببرند.
اگر ارگان یا سازمان های مربوطه متخصصین لازم را ندارد می تواند با مشورت با مشاوران آگاه و دلسوز در راه پیشرفت و توسعه سبز و عاقلانه پسند گام بردارد.مدیریت صحیح و کلان نگر ایجاب می کند که با توجه به امکانات و تجهیزات فعلی بسیاری از مراکز دولتی، مکانهای جدید و غیر قابل استفاده را به مکانهای مفید برای خود و مردم تبدیل کنند، نه اینکه به روشهای مختلف، مکانهای متعلق به مردم را که افراد دیگری آنها را بوجود آورده اند یا جزء مراتع طبیعی می باشد ، تصرف نمایند. این کار با هیچ منطقی برازنده ی یک دولت مردمی نیست. در اکثر تفرجگاههایی مانند وکیل آباد به این روز در آمده، گردشگران احساس می کنند که در حال باز دید از محل های اشغال شده هستند و در نتیجه با استرس در هنگام گردشگری روبرویند ، لذا اینگونه مدیریتها و عملکردها ، در مردم اثر نامطلوبی دارد و بنیانهای مفید مردمی را دستخوش تزلزل می نماید. در آخر دود این آتشی که ندانسته ،افروخته شده به چشم تمام آحاد ملت آنهم بدون استثناء ، رفته و می رود. بر خلاف هزینه هایی که برای مرمت و باز سازی این محیط شده است ، هم به دلایلی که ذکر شد و هم به دلیل عدم هماهنگی مناسب با یک محیط طبیعی، انتظار یک محیط ملی گردشگری را بر آورده نمی کند. به عنوان مثال وقتی آبشار درود نیشابور را با سیمان به صورت مصنوعی باز سازی می کنند ،یعنی جاذبه طبیعی آن محیط را از بین برده اند.
در برخی نقاط پارک جنگلی وکیل آباد ، مأمورین محترم می گفتند عکاسی نکنید. لذا بازدیدی همراه با ترس و دلهره داشتیم. ما نیاز به پلیس ویژه ی گردشگری داریم تا راهکار های امنیت و آرامش گردشگر فراهم شود، نه اینکه نیرویی را برای از بین بردن آزادی قانونی او بگماریم.در بازدید هایی که از چند کشور مختلف داشتم، با اینکه ما در آنجا بیگانه بودیم، درهیچ تفرجگاه و مکان های توریستی نه تنها مانع عکسبرداری نمی شدند بلکه تشویق و کمک به عکسبرداری از این مکان ها را از اصول توسعه خود می دانستند. در کنار هیچ یک از مکان های تفریحی ساختمان ارتشی ، نظامی و مخابراتی سر به فلک نکشیده بود.آنها برای بازدید کننده ها احترم بسیار زیادی قائل هستند. چون می دانند رضایت هر گردشگر حدود سی گردشگر دیگر را جذب می کند و نارضایتی هر گردشگر یعنی از دست دادن بیش از هفتاد گردشگر دیگر. بدیهی است که این نیز به معنی از دست دادن هزاران شغل و میلیونها دلار درآمد و پی آمد های بسیار نا گوار دیگری می باشد.
گردشگر یعنی پرچم دار صلح ، آزادی ، دوستی و امنیت. به هر میزان که ما گردشگر خارجی یا داخلی را از دست بدهیم ، چندین برابر آن، مشکلات ناشی از این پی آمد خود را نشان خواهند داد. چه بسا بسیاری از مشکل هایی که پیش می آید و به ظاهر به موضوع مورد بحث ما ، ربط نداشته باشد ولی اگر مشکل را واکاوی نماییم خواهیم دید در آن مورد هم تأثیر داشته است. به عنوان یک نمونه ساده مرگ ناشی از بیماریهای قلبی در ایران رتبه دوم مرگ و میر را دارد. یکی از بهترین و ارزانتری راه های کاهش آن ، تشویق مردم به پیاده رویهای سریع در تفرجگاه ها است. تا هم استرس آنها کاهش یابد و هم کارآیی قلب افزایش یابد. با گسترش فرهنگ و امکانات گردشگری داخلی بویژه محلی، می توان روحیه ی سازشگری در خانواده ها را افزایش داد و از آمار وحشتناک طلاق در کشورمان کاست. ایران مقام چهارم طلاق را در بین کل کشور های جهان دارد ، این آمار ها نشان دهنده ی ضعف مدیریت و برنامه ریزی در چنین کشورهایی است.
متأسفانه ما هنوز در سخن ها و همایشهای مدیران کشور صحبت توسعه پایدار را می شنویم. در صورتیکه چندی است با توجه به نقطه ضعف هایی که این ایده داشت،در محافل پیشرفته ی و مهم جهان ، توسعه سبز مبنی بر تحقیق ها و مطالعات بسیار کارشناسی شده، مطرح و پی گیری می شود. چون در ایران دراین زمینه تا کنون من هیچ مقاله ای را نتوانستم پیدا کنم ، ضمن نگاهی به تاریخچه توسعه ی پایدار، توجه شما را به قسمتهایی از مفاد توسعه سبز که در نشستی در سال جاری (2007) در تورنتوی کانادا مطرح گردید ، جلب می کنم. در این نشست توسط متخصصین مختلف ، ریز راهکارهای استاندارد شده برای رسیدن به توسعه سبز ارائه گردید . علاقه مندان برای دستیابی به کل مطالب این نشست می توانند عنوان
The Toronto Green Development standard
را در ماشین های جستوی اینتر نتی نوشته و به راحتی آنرا بدست آورند.
پس از بحران نفتی در سال 1973 میلادی، همچنین گسترش کارخانه ها و مراکز صنعتی وافزایش آلاینده های محیط زیست، واژه ی توسعه پایدار شکل گرفت. بحث توسعه پایدار در ابتدا مربوط به دو موضوع مهم بود. اولی همان غیر قابل تجدید بودن منابع انرژی فسیلی و دومی آلودگی محیط زیست و کره ی زمین بود.به سرعت بحث توسعه پایدار ویژه گیهای خاص خود را پیدا نمود و زیر بنای توسه در دنیا قرار گرفت.ولی به تازگی در سالهای اخیر متفکران دیدند این بحث بسیار ائده آلی مطرحشده و عملاً در دنیای واقعی دست یابی کامل به آن غیر ممکن است. لذا به تازگی بحث توسه سبز بر پایه مصرف حد اقل انرژی، حفظ محیط زیست، نگهداری انرژی و مواهب محیط زیست برای نسلهای آینده ، برخورداری و استفاده از انرژی های تمیز و غیر فسیلی، و .... تدوین گردیده است.اکنون در تمام کشورهای پیشرو تمام طرح ها و برنامه ها از انرژی گرفته شده تا شهر سازی بر این اساس صورت می گیرد.
یکی از جدیدترین دستاوردها در تورنتو کانادا در ژانویه سال جاری 2007طی تدوین سیاست نامه ای نسبتاً کامل ،منتشر شد.در این توافق نامه استانداردهای کلیدی و پایه برای محیط شهری عبارتند از
1. بهتر کردن کیفیت هوا
2. کاهش گازهای گلخانه ای و اثرهای گرمایی کحیط شهری.
3. افزایش بازدهی انرژی.
4. افزایش کیفیت آب و بازدهی بیشتر آن.
5. کاهش زباله های جامد.
6. محافظت از جنگلها و حیات وحش محل سکونت.
هر یک از این موضوع ها در چارت های جداگانه به صورت بسیار کاربردی تو ضیح داده شده است. به عنوان نمونه در یکی از بخش های مربوط به کیفیت هوا آمده است که در ساختن بناها باید حد اقل پنجاه درصد فضای پشت بام را به فضای سبز چند محصولی اختصاص داد. این فضای سبز باید پانزده سانتیمتر عمق داشته باشد.بقیه فضای پشت بام را باید با مصالح محلی (که نیاز به صرف انرژی و هزینه حمل و نقل کمتر و در نتیجه حفظ منابع انرژی می گردد.) که دارای رنگ روشن هستند ، پوشانده شود. رنگ روشن برای بازتاب نور خورشید به منظور کاهش اثر زیان آور گلخانه ای در شهر ها می باشد. وقتی در کشوری مثل کانادا که سرآمد ایجاد و توسعه جنگلها و فضای سبز است و دارای بهترین سرانه فضای سبز نسبت به بسیاری از کشورها است اینگونه طرح و برنامه ریزی داشته باشند، ما باید چقدر تلاش کنیم؟ ما بجان جنگلها و مراتع و فضا های گردشگری افتاده ایم و در حال نابود کردن هستی خودمان می باشیم. اگر دیر بجنبیم وبه خود نیاییم هرگز نخواهیم توانست حتی گوشه ای از زیانهای وارده را جبران کنیم. بنا براین واجب و حیاتی است که با برنامه ریزی های مدبرانه و ایجاد فرهنگ توسعه سبز همگانی به آبادی کشور عزیزمان همت گماریم. باید دوراندیشی بیشتری داشت و میدان دید را از پیش پا به فضا های گسترده تر برد. اگر در آینده مجالی پیش آید در این موردها بیشتر خواهیم نوشت.
تا چند ماه پیش که اولین مقاله را در این مورد نوشتم ،راجع موضوع توسعه سبز در ایران حتی یک مقاله هم نوشته نشده بود، چه اینکه به خواهد کارها بر آن اساس برنامه ریزی و اجرا شود. ولی امیدوارم متفکران و مردم سخت کوش ما بهتر و بیشتر از من پیگیر این موارد حیاتی باشند و قوانین جدیدی را بر اساس توسعه سبز ،وضع نموده و به اجرا درآورند.
امید واریم با ياري شما خوانندگان گرامي و تمام مردم علاقه مند دنيا در ارائه و اجراي طرح هايي كه منجر به دنياي بهتر شود ، قدمي برداريم. دنيا از آن همه ما انسانهاست ودر خوب و بد آن همه سهيم هستيم.
انتقاد ها ی بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد که ترجیح می دهم در نشستهای مستقیم با مسئولین محترم در میان بگذارم. یک دلیل آن این است که نمی خواهم کسی برداشتی بر خلاف مصالح کشور و مردم داشته باشد. لذا پیشنهاد می کنم مسئولین محترمی که در عمل برای انجام طرح هایی که به سود کشور است، احساس وظیفه می نمایند ، امکان مشورت با مردم کاردان و علاقه مند را در دستور کار خود قرار دهند. تا بتوانیم از پتانسیل های موجود ، بجای تخریب ، در جهت سازندگی کشور استفاده کنیم.
برای دیدن عکسهای مربوط به این مقاله سایت زیر را ملاحظه نمایید.
گردشگری مشهد
http://mashhadtour.blogspot.com
با تشکر
محسن موسوی زاده
اگر عکس ها باز و دیده نشدند، یک راه دیده شدن عکس ها ی همراه متن ، استفاده از فیلتر شکن های مختلف است
هنگامی که مطالب مربوط به هر بخشی را کلیک نمودید ، به هر علت اگر برخی از عکس ها دیده نشدند ، شما نخست روی پیوند
و سپس پیوند
کلیک نمایید. در سایتی که باز می شود شما عکس ها را با امکانات بسیار فوق العاده ای خواهید دید از جمله روی هر عکس که کلیک نمایید در اندازه ی بزرگتر باز شده و نقشه ی دقیق محل عکس برداری، همراه با جی پی اس ، موقعیت دقیق آن محل به نمایش در می آید. شما هر گاه قصد بازدید از آنجا را داشته باشید دیگر هرگز مانند نگارنده، که برای اولین بار به آنجا ها می رفتم و قبلاً چنین راهنمایی هایی را در جایی ندیده بودم ،راه را گم نمی کنید و سرگردان نمی شوید.این قسمت ها در حال تکمیل شدن است و هر روز به تعداد عکس ها و کیفیت آنها افزوده می گردد. هیچ دستگاه دولتی تا کنون توفیق انجام چنین کاری با این وسعت و دقت را نداشته است.
در آلبوم های زیر نیز می توانید با امکانت متفاوت دیگری عکس ها را ملاحظه نمایید
در آلبوم های زیر نیز می توانید با امکانت متفاوت دیگری عکس ها را ملاحظه نمایید
و سپس روی پیوند های
کلیک نمایید. وارد وبگاه دیگری از نگارنده خواهید شد ، حال روی هر بخش که مورد نظر شماست کلیک نمایید ، تمام عکس ها ی آن قسمت را خواهید دید. گر در آن وبگاه روی عنوان
slide show
کلیک نمایید عکس ها را به صورت پویانمایی زیبایی مشاهده خواهید فرمود. پیشنهاد می کنم نخست مطالب و عکس های این وبلاگ را ببینید سپس هر جا لازم بود که عکس های آن متن ها را دوباره کاملتر ببینید به بخش آلبوم عکس ها بروید.
راه دیگر برای دیده شدن عکس ها همراه متن ها، استفاده از فیلتر شکن های مختلف است که آنرا روش مطلوبی نمی دانم ولی متاسفانه دولت با فیلتر های بسیار شدید و کور خود ، کاری می کند که مردم بناچار و برخلاف میل باطنی برای دیدن سایتهای مفید که محتوای غیر اخلاقی هم ندارند مجبور به استفاده از فیلتر شکن می شوند.وبگاه های اینجانب فیلتر نشده اند ولی دولت سرور های اصلی را به گونه ای فیلتر نموده که معمولا در هیچ وبگاه متعلق به بلاگ اسپات یا همان بلاگر معروف عکس ها دیده نشود.البته آی اس پی های ایران یا همان شرکت هایی که خدمات اینترنتی ارائه می دهند، از نظر فیلتر نمودن با هم متفاوت هستند. یک راه هم استفاده از خطوط وی پی ان vpn است .گردشگری مشهد
.jpg)
.jpg)
.jpg)
a.jpg)
در این عکس شما ساختمان های دولتی را می بینید که تمام لطافت یک محیط بکر گردشگری را فدای منافع کوتاه مدت خود نموده اند در نتیجه هزاران خانواده را از داشتن محیط بهتر محروم نموده اند
.jpg)
.jpg)
در این هوا هم مأمورین محترم در حال انجام وظیفه هستند . خدا قوت
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Posts
